شیوه‌های نوین هوادهی در فرآیند پالایش قیر شده است در حالی که اگر این روش به صورت صحیح و نه معمول صورت گیرد مناسب ترین روش برای اصلاح قیر مورد نیاز عایق رطوبتی می‌باشد.
باقی مانده برج‌های تقطیر در فشار معمولی و خلأ به نام مواد قیرییا آسفالت مشهور است، این مواد دارای رنگ سیاه بوده كه در حرارت معمولی جامد یا نیمه جامد بوده و از چسبندگی و خاصیت ضد رطوبتی قابل ملاحظه‌ای برخوردار است و در سولفور كربن قابل حل می‌باشند.
قیرهای نرم را با میزان نفوذ پذیری (PENETRATION) و قیرهای دمیده را با نقطه نرم شدن (SOETENING POINT) و میزان نفوذ پذیری مشخص می‌نمایند. در بسیاری از صنایع به ویژه ساختمان سازی استفاده از محصولاتی كه بتوانند مانع از نفوذ و پیشروی آب گردند پیش بینی شده است. یكی از این محصولات عایق‌های رطوبتی پیش ساخته نامیده می‌شود.
مطابق استانداردهای ملی ایران عایق رطوبتی بام در سه نوعAPP، SBS و عایق متواکسیده تولید می‌شود که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و چنانچه در ساخت آن‌ها دقت نشود از حالت استاندارد خارج شده و فاقد کارآیی لازم خواهند بود.
با شدت گرفتن بحران انرژی، مهندسین ساختمان و آرشیتك‌ها در طراحی بناهای مدرن جایگاه خاصی را برای عایق‌های رطوبتی و برودتی قائل شدند.
از طرفی توجه به كاهش هر چه بیشتر بارهای مرده در صنعت ساختمان سازی سازندگان این سیستم‌ها را وادار نمود تا سیستمی برای ایزوله كردن پیشنهاد نمایند كه كمترین بار مرده را بر بنا اعمال نماید. از این رو متخصصین عایق‌های رطوبتی پیش ساخته با ضخامت‌های 2،3،4،و 5 میلیمتر را برای مصرف پیشنهاد نمودند بدیهی است حل مشكل تخریب‌های ناشی از پرتو UV، هوا و رطوبت در عایق پیش ساخته نیز در الویت قرار داشت.
عایق رطوبتی پیش ساخته ساختاری متشكل از یكیا چند لایه معدنییا آلی، اشباع شده در قیرهای پالایشییا زغال سنگییا معدنی اصلاح شده با پلیمرهایا سایر افزودنیهای شیمیائی است كه می‌تواند محصولی مطمئن برای مصرف در صنایع مذكور باشد.
چون در عایق رطوبتی پیش ساخته قیرها به تنهائی نمی‌توانستند كلیه خواص لازم اعم از مقاومت شیمیائی رئولوژیك و مكانیكی را تأمین نمایند لذا مصرف پلیمرها در قیر به منظور اصلاح و بهبود خواص آن مورد توجه قرار گرفت. از بین انواع پلیمرها دو نوع از رایج ترین پلیمرهائی كه میتوانند در آمیزه قیر/ پلیمر حضور یابند، عبارتند از ترموپلاستیك رابرها (TR) و پلی اولفین‌ها از جمله آتكتیك پلی پروپیلن (APP).
برحسب نوع قیر همچنین نوع و درجه پلیمر تاثیر پلیمرها روی قیرها متفاوت است اثر پلیمر روی قیر همیشه قابل پیش بینی نیست، لذا نتیجه گیری از روی اكستراپلاسیون منطقی به نظر نمی‌رسد. معادن عمده قیر طبیعی در كشورهای كانادا، ونزوئلا، روسیه، ترینیداد، استرالیا، عراق و از جمله ایران وجود دارد.
اكثر قیرهای طبیعی ایران به صورت جامد بوده و به همان صورت قابل استفاده نمی‌باشد. مناطق دارای قیر طبیعی در ایران، به طور عمده در استانهای كرمانشاه، ایلام و خوزستان واقع گردیده و در برخی مناطق دیگر نیز بصورت محدود مشاهده گردیده است.
قیر طبیعی مناسب قیری است كه قابلیت امتزاج خوبی با قیر نفتی داشته و پس از اختلاط با قیر نفتی محصولی به دست آید كه مشخصات آن مطابق با استانداردهای قیرهای راهسازی باشد. چنین قیری بایستی دارای نقطه ذوب نسبتاً پایین، حلالیت بالا در سولفور كربن و خاكستر معدنی كم باشد.